25 maja 2005

Pierwsze spotkanie Forum Kultury Przestrzeni o tematyce rowerowej w kontekście transportu zrównoważonego (czwarte spotkanie w ogóle). Pełny tytuł spotkania „Parking Lublin” i co dalej czyli perspektywy rozwoju ruchu rowerowego w naszym mieście prowokacyjnie dotykał problemu przekształcania się przestrzeni publicznych Lublina w jeden wielki parking samochodowy.

Rowerowy temat spotkania został wybrany ze względu na następujące zalety:

  • rowery są używane przez wszystkich i budzą pozytywne skojarzenia
  • rowery są częścią szerszego zagadnienia transportu zrównoważonego w kontekście logiki rozwoju miast
  • z rowerami związana jest konkretna grupa codziennych użytkowników, dodatkowo energicznych i zorganizowanych
  • tematyka rowerowa ma dobrze rozwinięte know-how, można wskazać wiele dobrych praktyk z kraju i świata, istnieje też polska sieć organizacji rowerowych, na których wsparcie można liczyć

Dzięki temu spełniał pierwotne założenia FKP Romualda Dylewskiego, aby łączyć ekspertów i urzędników w nadziei na współpracę. Jednocześnie jednak, wprowadzał do tego modelu istotną modyfikację polegająca na tym, że w roli ekspertów tym razem wystąpili również sami mieszkańcy, czyli rowerzyści – to ich samych dotyczył konkretny, codzienny problem, który osobiście zgłaszali i chcieli rozwiązać. Dzięki temu właśnie połączeniu nadzieja na współpracę była realistyczna.

Wszystkie powyższe elementy kwestii rowerowej pojawiły się na spotkaniu, a przede wszystkim możliwość wdrożenia krakowskiego „pakietu rowerowego” oraz powołania reprezentacji rowerzystów do współpracy z Urzędem Miasta. Na kontynuację trzeba było jednak poczekać rok, kiedy to:

Dodatkowo sam wówczas dojeżdżałem do pracy rowerem, więc problemy rowerowe znałem z autopsji i miałem motywację, aby się w angażować w ich rozwiązywanie, więc zaangażowanie to było autentyczne a więc wiarygodne.

 

Marcin Skrzypek


 

Zaproszenie

 

Goście zaproszeni do zabrania głosu:

  • Tadeusz Laskowski (główny specjalista d/s planowania układów komunikacyjnych Wydziału Strategii i Rozwoju)
  • Andrzej Link (urbanista, autor koncepcji programu ścieżek rowerowych w Lublinie opracowanej przez Instytut Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej w Lublinie w 1998)
  • Stanisław Lichota (architekt urbanista, orędownik dróg rowerowych jako specjalista komisji planowania przestrzennego drugiej kadencji Rady Miasta)
  • Piotr Znamierowski (Towarzystwo dla Natury i Człowieka, inicjator społecznego wniosku o wprowadzenie w Lublinie tzw. „pakietu rowerowego” czyli zespołu bezinwestycyjnych rozwiązań organizacyjnych stymulujących rozwój dróg rowerowych)

Liczymy również na obecność przedstawiciela Wydziału Gospodarki Komunalnej.

Powoli ale konsekwentnie centrum Lublina zamienia się w jeden wielki zakorkowany parking. W wielu miejscach (np. w Centrum Zana) samochody mają pierwszeństwo nawet przed pieszymi.

To naturalny proces, który przechodziło i przechodzi wiele miast Europy Zachodniej i USA. Aby go odwrócić zamyka się radykalnie centra dla ruchu samochodowego, buduje systemy dróg dla rowerów i piesze pasaże. U nas przyglądamy się biernie jak samochody zawłaszczają każdy skrawek wolnej przestrzeni. Nie potrafimy uczyć się błędach innych.

Są jednak miasta, gdzie sytuacja się zmienia. Gdańsk czy Kraków stać na zdecydowane kroki i rozwój spójnego systemu dróg rowerowych. Kluczem do sukcesu są grupy zadaniowe czyli zespoły złożone z przedstawicieli rowerzystów, specjalistów i osób decyzyjnych, które koordynują i organizują współpracę wielu podmiotów, aby osiągnąć zamierzony efekt.

Szansa na powołania takiego zespół istnieje również w Lublinie