Projekty
»
Ogólnomiejskie

Niepotrzebne barierki

W Lublinie istnieje zwyczaj stosowania barierek w sposób przesadny, często w ogóle nieuzasadniony, co wpływa źle na funkcjonalność przestrzeni i wygląd krajobrazu miasta.

Aby rozwiązać ten problem RKP dwukrotnie wystosowała pismo do Prezydenta Miasta w tej sprawie:

 

Analiza zasadności stosowania barierek i ich wpływu na krajobraz z 2012 roku:

  • Barierka z gęstym tralkowaniem w nad Bystrzycą: obudowuje rekreacyjny trakt pieszorowerowy, odizolowując fizycznie i widokowo jego użytkowników od zieleni i powodując wrażenie klaustrofobii.
  • Ten sam trakt rekreacyjny, barierka nad Zalewem już bez tralkowania ale ingerująca w krajobraz barwami ostrzegającymi przed niebezpieczeństwem; pytanie o zasadność jej stosowania w tak dużej odległości od skarpy.
  • Ta sama sytuacja – barierka beztralkowa w neutralnym kolorze możliwie minimalnie ingerująca w krajobraz.

 

Rekreacyjny trakt pieszo-rowerowy nad Zalewem. Czy przy tym oddaleniu od wody i nachyleniu skarpy barierka jest konieczna od strony chodnika?

 

  • Rzeka Czechówka została przez planistów potraktowania jako większe zagrożenie dla pieszych niż intensywny ruch uliczny – mimo, że odległość jezdnia-chodnik jest mniejsza niż chodnik-rzeka, to jednak barierka oddziela chodnik od rzeki.
  • Jaka jest minimalna odległość chodnika od skarpy uzasadniająca zastosowanie barierek, skoro ta stanowi wielokrotność szerokości samego chodnika?

 

Niekonsekwencja w stosowaniu barierek – czy są one potrzebne przy chodniku nad Czechówką, jeżeli w analogicznej sytuacji można ich było zgodnie z przepisami uniknąć przy drodze rowerowej?

 

Wyjątki z przepisów o barierkach:

Załączniki do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach […] 5. Urządzenia zabezpieczające ruch pieszych i rowerzystów

l. Zasady ogólne
Urządzenia zabezpieczające stosuje się w celu wyeliminowana lub ograniczenia niebezpieczeństw, na jakie narażony jest pieszy lub rowerzysta korzystający z drogi i obiektów przy niej położonych. Urządzenia zabezpieczające ruch pieszych i rowerzystów mogą być wykonane z betonu lub metalu. Dopuszcza się również urządzenia naturalne np. gęste żywopłoty. Urządzenia te stosuje się na wszystkich drogach i w ich obrębie, na większości obiektów leżących w ciągu tych dróg. Kładkach dla pieszych, ciągach pieszych oddzielonych od jezdni, przy ścieżkach rowerowych przebiegających przez obiekty inżynierskie, itp.

2. Balustrady i poręcze
Balustrady U-11a według wzoru i wymiarów pokazanych na rysunku 5.2 1 stosuje się w celu zabezpieczenia przed upadkiem z wysokości, jeżeli powierzchnia, po której odbywa się ruch pieszych lub rowerzystów położona jest powyżej 0,5 m od poziomu terenu. Barwy balustrad ustala zarządca drogi. Balustrady dla pieszych umieszcza się

  • na obiektach mostowych. na których dopuszcza się ruch pieszych
  • na przepustach bez barier, jeżeli różnica wysokości pomiędzy poziomem pobocza, a poziomem cieku przekracza 1,8 m
  • na schodach z nasypów lub pochylniach
  • w otoczeniu wejść i wjazdów do podziemia, znajdujących się w strefie ruchu pieszego
  • w innych przypadkach, jeżeli zachodzi potrzeba ochrony pieszego przed spadnięciem lub upadkiem

Balustrady chroniące ruch pieszych oprócz poręczy i słupków powinny składać się wyłącznie z elementów pionowych (szczeblin) o rozstawie nie większym niż 0.14 m. […]